Het voorjaar vooruit: 2018, wk 1: 20-27 februari

20 februari 2018 - Apeldoorn, Nederland

Wat een bofneuzen zijn wij; voor het derde jaar op rij zijn we in de gelukkige omstandigheden dat we het voorjaar "vooruit" kunnen  reizen!
Precies wanneer er in 'Nederland aangekondigd wordt dat de temperaturen 's nachts wel -10 graden kunnen gaan worden, reizen wij op dinsdag 20 februari naar het zuiden af.  Een dagje later dan gepland daar Blues wederom door een blaasontsteking lastig werd gevallen....
Wederom een nieuw reislog, vooral ook omdat we het zelf zo handig vinden om informatie terug te halen.

Ook dit jaar geen vastomlijnde plannen, doorrijden tot "zonder-jas-weer" is min of meer het enige echte plan.  

 2 maart 2018 - Sopalmo-Spanje

Geheel tegen onze gewoonte hebben we besloten om de eerste, pakweg, 1000km, grotendeels via de péage af te leggen.
Hiervoor hebben we bij de ANWB een tolkastje aangeschaft wat zowel op de Franse, Spaanse als Portugese tolwegen zou moeten werken.
En het werkt, in ieder geval in Frankrijk, concluderen we als we even voorbij Nancy, de slagboom van de péage "handsfree"  voor ons omhoog zien gaan! Doordat we nu in minder tijd meer kilometers kunnen maken, reizen we door tot aan het avondeten in Macon. Traditiegetrouw bestond de avondmaaltijd uit een menuutje  bij de Buffalo Grill!
                 

Na de overheerlijke Buffalo Wings nog een klein stukje gereden naar het plaatsje Vinzelles alwaar we ons op een camperplaats voor de nacht installeerden.
Mooie rustige plek ,met als prettige bijkomstigheid propere openbare toiletten.
Omdat het een koude nacht beloofde te worden, doken we al gauw onder de wol. Ook Blues liet zich gewillig toedekken met een dekentje.

Omdat we met de kippen op stok gingen, waren we de volgeonde ochtend al om 05:15 op en om 06:15 onderweg naar het, hopelijk warmere, zuiden!
Opnieuw de péage opgeschoten en een lunchstop bij Agde gemaakt.
Even na één uur 's middags waren we zelfs al in Spanje !

Bij La Jonguera wat boodschapjes gedaan en de weg naar Girona vervolgt.
Aanvankelijk van plan om via Vic en Lleida naar Valencia te rijden maar eind van de middag de route toch aangepast en al eerder afgebogen om bij Tarragona aan de kust te geraken. Voor de avondmaaltijd wilden we de Buffalo Grill bij Tarragona aandoen maar deze bleek net gesloten te zijn en pas om 20:00 uur weer open te gaan. Even vergeten dat de Spanjaarden er een ander ritme op na houden.....
Een alternatief was al gauw gevonden waarna we met gevulde buikjes weer op weg gingen naar een camperplaats in El Perelló (tussen Cambrils en Delta de l'Ebre.
In tegenstelling tot wat beloofd was, leverde de camperplaats geen stroom meer. Wel was er een douche en een toilet beschikbaar tegen een kleine meerprijs en stonden we op een mooie grote weide met prachtig uitzicht! Om de nachtkou te trotseren maar even de stand kachel aan gehad en daarna gauw onder de wol!

Donderdagochtend rond een uur of negen richting Chella vertrokken.
In en over de valleien, heuvels en dalen ligt een witte tot roze deken van amandelbloesem die altijd weer prachtig is om te zien.

Even na de middag arriveren we op Chellanatura, de fijne, kleinschalige rustieke camping waar we vorig jaar ook geweest zijn.
We installeren ons op een plekje en zetten de stalenrossen alvast klaar om de volgende dag een mooie fietstocht te maken. De rest van de dag genieten we van het terug zijn op deze plek en lezen en puzzelen wat tussendoor.

Vrijdagochtend al vroeg uit de veren waardoor we getuigen zijn van een mooie zonsopkomst!

Na het ontbijt nog wat gelummeld en daarna op de fiets naar Xativa vertrokken.
Een lumineus idee van Borrie, ahum, ahum.......
De ruim 20 kilometer lange fietstocht naar Xativa voerde ons via de autoweg, want geen fietspad te bekennen, met vele heuvels en dalen naar de stad. Halverwege realiseerde we ons dat we deze ellende ook weer terug moesten fietsen maar beide waren we blijkbaar niet van plan om deze zorgen met de ander te bespreken....
Xativa was op zich een leuke stad met veel historische gebouwen ,maar het idee om al die bergen nog weer terug te moeten fietsen benam toch het zorgeloze een beetje. De highlights van dit dorp zijn de kastelen bovenop de berg met een prachtig uitzicht over Xàtiva. Deze echter overgeslagen en na een wandelingetje, een koffie en een broodje, bestegen we de zadels om weer om terug naar Chella te fietsen.

Zaterdag een rustig dagje ingepland en 's avonds in het naburige Bolbaite
bij restaurante El Molino uiteten geweest met Andrea en Egon (die we vorig jaar op Chella leerden kennen) en de campingeigenaren. De aansluitende karaokeavond was amusant om mee te maken.
         

Na een slechte nacht hebben we de markt die eigenlijk voor zondagochtend op het programma stond gecanceld. De enige activiteiten die we die dag aan de dag legden waren het uitgraven van plantjes voor onze volgende bestemming.
Met name Bart heeft zich ingespannen om uit de rotsachtige bodem nog een beetje kluit mee op te graven. De kampeerschep bleek hier ook niet tegen bestand en legde het loodje.
 

Maandagochtend rustig aan ingepakt, afscheidgenomen en opweg gegaan naar onze volgende bestemming, te weten een bezoek aan Hugo&Jose in hun eigenste Spaanse villa in Alfaz del Pi.
Nog even een korte bevoorradingstop bij de Consum in Chella waarna we door het prachtige binnenland zuidwaarts trokken.
Onderweg, tijdens een koffiestop in een  mooie vallei, kregen we het idiote idee om een amandelboompje uit te graven en als ruikertje mee te nemen voor onze toekomstige gastvrouw en gastheer.

En zo is het gekomen dat we letterlijk struikrovers zijn geworden.............

Even na drieën arriveerde we op Carrer Miami  in de  urbanisatie "Escandinavia" van Alfaz del Pi, waar we meer dan hartelijk welkom werden geheten door Hugo&Jose die, ruim een jaar geleden, zich deze Spaanse stek eigen maakten.
Na een jaar van keihard werken en verbouwen is het huis zo goed als af en staat de tuin er ook al heel fraai bij!
Grappig om te zien was, dat het plantje dat we vorig jaar als uitgegraven donatie meebrachten, er inmiddels een paar koppen groter, bijzonder fraai bijstaat.
De huidige uitgegraven donaties voor de tuin in aanleg werden opnieuw welkom geheten en al gauw stonden de amandelboompjes in de tuin te pronken.
Nu maar hopen dat er genoeg vitale delen in tact zijn gebleven om aan te slaan en volgend jaar, een kop groter, opnieuw bloesem te dragen.