Het voorjaar vooruit: 2018, wk 6, 27 maart - 3 april

Dinsdag 27 maart, we zijn al weer in de zesde week van onze reis beland, de tijd heeft vleugels! We lassen een rustig-aan-dagje in, draaien een wasje en hangen wat rond. Er zijn inmiddels een paar andere campers gekomen en gegaan en gekomen. Er wordt ons gevraagd of we kaarten voor de processies van aankomende donderdag en vrijdag zouden willen kopen. Ze schijnen al bijna uitverkocht te zijn. Samen met Nicole besluiten we dat we deze kans moeten aangrijpen en de volgende dag zijn we in het bezit van kaartjes voor de beide avonden. Woensdag komen J&A hun nieuwe auto showen en trakteren ze ons op een lunch.

Donderdagochtend fietsen we met een deel van de camperaars naar de enorme hal van de Paso Blanco waar we de schitterende paarden bewonderen die tot in de puntjes verzorgd worden om er vanavond op en top uit te zien. De manen en staarten worden gevlochten en ontvlochten opdat er golvende manen en staarten ontstaan. De hoeven worden goud geverfd én, waar we ook achter kwamen, is dat een aantal paarden nog mooier bleken te glimmen omdat ze met een bronskleurige vloeistof werden bespoten?!
In de hal staan verder een deel van de karren opgesteld die vanavond in de optocht meerijden en natuurlijk is er ook wat te eten en te drinken verkrijgbaar. We installeren ons aan een grote tafel en amuseren ons met het bekijken van al het "paardenvolk". Tevens schaffen we en passant een wit sjaaltje aan waar we vanavond mee schijnen te moeten wapperen.      

Hoe het exact zit weten we niet precies, maar voor zover we begrepen hebben zijn er in Lorca een aantal broederschappen (verenigingen, verbonden aan een parochie) actief die ieder een eigen kleur hebben. De broederschappen van de witte en de blauwe zijn het grootst, oftewel de Paso Blanco en de Paso Azul.
Wij hebben kaartjes voor de "witte tribune", waardoor we dus "voor de witte zijn" en een witte sjaal aangeschaft hebben. De rivaliteit tussen de verschillende broederschappen zouden maken dat het elk jaar nog grootser en mooier moet zijn. We worden steeds benieuwder naar wat ons vanavond te wachten zal staan!
Na  's middags een siësta genoten te hebben omdat het vanavond een latertje zal worden, worden we, door Henry met de auto naar de rand van Lorca gebracht. Vanaf daar lopen we de stad in en brengen onderweg nog een bezoek aan de kapel van de paso Blanco waar we een aantal plateaus met bijbelse taferelen (paso's) bewonderen die vanavond in de stoet meegedragen zullen worden. Sommige van deze plateau's zijn zo groot en zwaar dat ze wel door vijftig mensen gedragen moeten worden! De processies in Lorca staan naast het uitbeelden van het lijdensverhaal bekend om de indrukwekkende rijtuigen, getrokken door prachtige paarden. Daarnaast is het ook een soort  reis door de tijd doordat  voorgaande grote beschavingen (Romeinen, Egyptenaren etc) in de drie uur (!) durende stoet voorbij trekken. Ook de met de hand geborduurde weelderige mantels zijn typerend voor het spektakel.                                            

De optochten vinden plaats in de hoofstraat van Lorca, de Juan Carlos, die voor deze gelegenheid voorzien is van een laag zand. De gehele straat is aan beide zijden voorzien van tribunes, witte plaatsen aan de ene kant en blauwe plaatsen aan de overkant. Tijdens de processie worden de deelnemers zeer intensief en hartstochtelijk aangemoedigd door de toeschouwers van dezelfde paso. We kunnen inmiddels beamen dat dit schreeuwen, waarin heel veel "Viva´s" in voorkomen zeer aanstekelijk is! 

Gedurende de spectaculaire optocht hebben we tientallen foto's en filmpjes gemaakt. Hieronder een kleine impressie. Om echter een beter beeld te krijgen van hoe het er tijdens deze processies aan toe gaat, dan geven onderstaande weblinks naar youtube filmpjes een mooi beeld:

Korte versie:  https://youtu.be/5D801M4OKzM

Langere versie: https://youtu.be/5pcj6cjrO2g  

tip: voor wie ooit naar deze processie zal gaan: neem warme kleding/dekentje mee en ook voldoende proviand want het is een flinke zit.

Vrijdags besloten we dat we onze kaarten voor vanavond aan iemand anders zouden geven. Om Bart niet al te veel katholiek geweld aan te doen was het bijwonen van één 3 uur durende processie meer dan voldoende ;-)
De processies schijnen wel iets van elkaar te verschillen maar komen ook veel overeen.
Dit eenmaal besloten te hebben, maakte dat ruimte vrij voor de verdere planning van de dag, wat een fietstocht naar het nabij gelegen stuwmeer werd.
Onderweg ook onze padvindersdaad voor vandaag kunnen afstrepen door een schildpad veilig te helpen oversteken :-)

Daarna verder naar het stuwmeer waar veel aalscholvers te bewonderen waren.
Terug door de rambla gefietst, wat echt een hele mooie tocht was.
Bijzonder hoe de natuur per kilometer kan verschillen.  

Zo langzaam aan begint de verder-trek-drang weer te kriebelen. We besluiten Pasen nog in Lorca door te brengen en dan verder te trekken.
Met dat besluit is het tijd geworden om wat paasboodschappen in te gaan slaan.
Om Bart een keer te ontzien, want boodschappen doen is niet echt zijn hobby, gaan Nicole en Bor alleen op pad. Na afloop spreken we af in de kroeg, voor een hapje en een drankje.
 

Het belooft een mooie paasdag te worden. We starten de dag met een eitje bij het ontbijtje en kunnen zowaar blote benen kleding dragen.
Daarna dennenappels verzamelen voor het paasvuur van vanavond, de route voor morgen vaststellen én van het mooie weer genieten.

In de namiddag starten we met de voorbereidingen voor de gezamenlijke barbecue.
Rob en Bart maken de barbecue aan in een oude kruiwagen bak en even na zessen klinken we op een gezellig samenzijn en een smakelijke paasmaal.

  
Maandag verlaten we CP Finca Lerna tegen het middag uur en worden uitgezwaaid door Henry en Nicole.

Bedoeling is eerst een mooie rit door de Sierra Espuna te maken en daarna naar Murcia te rijden. In de siërra blijken meerdere restaurantjes/recreatieplekken te zijn en we dubben er even over om de nacht in de siërra door te brengen, maar besluiten vanwege de frisse wind toch maar een paar honderd meter te gaan dalen. Tijdens het laatste stuk van de afdaling bemerkt Bart dat de rem niet meer naar behoren werkt en zet de bus aan de kant. Bij nadere inspectie lijken we te maken te hebben met kokende remvloeistof......
Een telefoontje naar Nederland bevestigd dit. Remvloeistof blijkt aan slijtage onderhevig te zijn  doordat er bestanddelen inzitten die vocht aantrekken. Hoe meer vocht er in de remvloeistof zit, hoe sneller het kookt. Als de remvloeistof kookt, reageert het remsysteem later op het intrappen van het rempedaal. En hoe trager het systeem reageert, hoe langer de remweg wordt.
Om de vloeistof de tijd te geven om af te koelen, besloten we het nuttige met het aangename te combineren en in Alhama de Murcia, het dichtsbij gelegen dorp, wat tapas te gaan eten.
Na een kleine twee uur remde de bus weer als vanouds en gingen we op weg om een slaapplaats voor de nacht te zoeken. We hadden een CP ten oosten van Murcia op het oog welke mooie beoordelingen kreeg. Daar aangekomen blijk deze propvol te staan. De enige plaatsen die resten waren zo klein dat we nauwelijks in of uit de bus zouden kunnen stappen.  Het was inmiddels al tegen tienen en Bart hakte de knoop door om maar een eindje terug, naar de CP bij de IKEA te Murcia te rijden. Dit bleek gelukkig een uitstekende keus te zijn!