Het voorjaar vooruit 2022: week 5 ( 20 februari t/m 26 februari) van Sopalmo naar Finestrat

Zondag 20 februari

De laatste dag op de camping in Sopalmo is aangebroken.
We nemen samen met Bel afscheid van het strand......

En van het strandtentje......

En van restaurant Vente El Molino waar we nog een laatste heerlijk middagmaal nuttigen....

En dan is het tijd om het verslag van week 4 te schrijven......

Maandag 21 februari

Daaaaaagggg, camping Sopalmo vanuit de lucht, we komen ooit zeker nog eens terug!!

Maar nu op naar een volgende bestemming.
Na het bestuderen van de "campercontact app" is onze keuze op één van de kleinschalige camperplaatsen tussen Murcia en Elx gevallen. Voor de zekerheid hebben we van te voren een mailtje gestuurd om te vragen of er plek zou zijn. De ervaring leert dat de kleine camperplaatsen waar maar plek voor 5 campers is, vaak vol geboekt zijn.

Een kleine 200 kilometer later arriveren we bij Casa Elly,  bij de Belgische Marleen en Freddy die een dergelijke kleinschalige camperplaats tussen Catral en Dolores begonnen zijn.
Even krijgen we het benauwd als we de klein bemeten camperplaats oprijden, maar de hartelijke ontvangst van het Belgische stel doet de benauwdheid al gauw verdwijnen en na het welkomstdrankje dat we vervolgens aangeboden krijgen is het ijs helemaal gebroken.
Zeker ook omdat Bella in huishond "Lady", een speelse kleine Podenco van nog geen jaar oud, een fantastisch speelmaatje blijkt te hebben gevonden. Samen rauzen ze over de camperplaats alsof het hun lieve lust is!

De camperplaats is uitgerust met een sanitairblok en een buitenkeuken waar iedereen gebruik van mag maken en waar minimaal wekelijks een maaltijd door de eigenaren wordt gekookt voor wie daar belangstelling voor heeft:

In de namiddag fietsen we naar het dorp Dolores om
a: de omgeving te ontdekken en
b: iets te eten te scoren ;-)

Veel restaurantjes zijn dicht op maandag en net als we denken dat we nergens meer iets kunnen krijgen op dit tijdstip van de dag, ontwaren we dit tentje waar een allervriendelijkste bazin ons voorziet van heerlijke tapas en een gratis toetje op de koop toe :-)

Dinsdag 22 februari

Na de heerlijke capriolen van Bella en Lady een poosje aangekeken te hebben is het tijd om wat actiefs te ondernemen. Van de camperplaatseigenaars horen we dat het niet heel ver fietsen is naar de kust, dus ondernemen we een poging.

Op Googlemaps kiezen we de kustplaats uit die het meest dichtbij ligt, la Marina, en vangen onze tocht aan. Achteraf een niet zo'n goede keuze. Er is een mooi strand en  mooi natuur gebied maar verder is er niet veel te beleven. En omdat bij de strandtent helaas geen honden welkom zijn, gaan we al gauw door naar waar wat meer te vinden is. Dat laatste blijkt niet zo eenvoudig. We fietsen een poosje door richting Guardamar del Segura maar belanden dan op de drukke N-332.
We voelden ons er geen van allen prettig bij en Bor al helemaal  niet die door de hondenkar nog breder als de andere fietsers is. Daarom besluiten we de drukke weg zo gauw mogelijk te verlaten, dat leuke strandtentje uit ons hoofd te zetten en daarvoor in de plaats een broodje bij een eet kraampje te halen in een gebied vol supermarkten en winkelcentra. Vandaar uit blijkt er een geheel vlakke weg terug richting de camperplaats te zijn en zijn we eigenlijk binnen mum van tijd weer "thuis". Eind goed, al goed ;-)
 

Woensdag 23 februari

Vandaag staat het ontdekken van "het binnenland" op het programma.
We zijn echter de straat nog niet uit of een band van de hondenkar blijkt lek :-(
Een nog uitstekende spijker is de boosdoener.
Terug naar de camperplaats op te kijken of het lek te repareren valt.  De handige camperplaatshouder die eerder al Bor's schoen gelijmd heeft, duikt meteen zijn klusschuurtje in om het probleem op te lossen. De binnenband blijkt echter op zoveel plaatsen lek te zijn dat plakken zinloos is. Maar de oplossingsgerichte Freddy weet raad; en leent ons het wiel van zijn eigen hondenkar uit zodat we alsnog ons fietstochtje kunnen aanvangen.

We bestijgen de fietsen om richting Parc Naturel El Fondo te fietsen.
Het natuurpark ligt tussen de plaatsen San Felipe Neri, Crevillent en Elche (Elx) en is één van de belangrijkste wetlands in de provincie Valencia. De 2387 hectare park heeft een grote ecologische waarde, mede vanwege de aanwezigheid van vogelsoorten die met uitsterven bedreigd worden.
Er is een informatiecentrum (aan de kant van het dorp San Felipe Neri) en diverse wandel/fietsroutes door het park.

Op de terugweg passeren we eerst het kleine dorpje San Felipe Neri en rijden daarna het dorp Catral in. Verrast door de mooie muurschilderingen en haakvlijt, vleien we ons even later op een terrasje in het leuke centrum van Catral

Na het terrasje zijn we binnen nog geen 3 kilometer weer op de camperplaats beland alwaar we ons ingeschreven hadden voor de gezamenlijke maaltijd die vanavond  bestaat uit Vlaams stoofvlees met frieten, mmmmm!

Donderdag 24 februari

Een bezoekje aan de (Nederlandse!) fietsenmaker in Catral staat vanochtend als eerste op ons programma om er een nieuw binnen- en buitenbandje voor de kar te scoren.
En aangezien er laatst een verkeersbord in de weg stond toen Bart achteruit wilde rijden, en er daarbij een fietsstandaard om het leven gekomen is, vragen we de fietsenmaker meteen of hij 'de fiets van een nieuwe standaard en wat minder slag in het achterwiel wil voorzien.
Die reparatie zit er vandaag niet meer in, maar als we morgenochtend terugkomen, denkt hij het in een uurtje gemaakt te hebben.  (voor de geïnteresseerden, de fietsenmaker zit vlakbij de Dia en de rotonde en naast bar El Jardin)

Terug op de camperplaats hebben J&H ook wel zin in een fietstochtje en maken we met elkaar nog een keer hetzelfde rondje dat we gisteren ook gefietst hebben.

Vrijdag 25 februari

Als eerste op naar de fietsenmaker die woord houdt het de fiets van Bart in een uurtje gemaakt heeft. Wel tegen Hollandse prijzen overigens maar daarvoor in ruil heeft Bart nu een luxe standaard die zichzelf inklapt.
Verder ontdekken we dat zich niet alleen een Nederlandse fietsenmaker in Catral gevestigd heeft, maar ook een Nederlandse snackbarhouder die zijn toko "De Smulpaap" genoemd heeft.
Een kroket zit er op dit tijdstip in de ochtend nog niet in dus hebben we vooral schik om de Spaanse en Engelse vertalingen van het Hollandse junkfood.
Een frikandel wordt vertaald als Dutch sausage, een berenhap als meat on a stick with onion en een patatje oorlog wordt in het Engels "chips of war". Oja en ze hebben er ook een smulsalon wat een variant op de kapsalon is, want als je dat gaat vertalen wordt het natuurlijk helemaal een raar verhaal ;-)

Na een broodje op de camperplaats, maken we nog een fietstochtje naar de Lidl in Almoradi wat zo'n 5 km fietsen is. Onderweg passeren we restaurant de Artisjok wat één van de groenten is die veel in deze vlakke landbouwstreek geteeld wordt. Velden vol artisjokken. Maar ook vol koriander en andere kruiden en tal van irrigatiekanaaltjes.

S avonds nog een laatste kaartspelletje met J&H die de komende dagen nog op de camperplaats zullen blijven staan. Dit in afwachting van de repatriëring van hun camper en het vervangend vervoer dat waarschijnlijk begin volgende week zal arriveren. 
 

Zaterdag 26 februari

Na vijf dagen op de camperplaats van Marleen en Freddy is het tijd geworden voor een volgende bestemming en nemen we ook afscheid van J&H.  
En omdat we maandagmiddag met José&Hugo in l'Alfaz del Pi afgesproken hebben, besluiten we alvast die richting op te rijden.  Op de heenweg maken we een tussenstop in Villajoyosa, ook wel bekend als la Vila Joiosa. De "hangende" en gekleurde huizen zijn een zeer karakteristiek deel van deze plaats. In de 18e en 19e eeuw was Villajoyosa het meest bekend in Europa vanwege zijn chocoladefabrieken. Een bezoek aan chocoladefabriek Valor schijnt een echte aanrader te zijn. 

Omdat het vandaag een beetje een grijze dag is en de foto's niet zo mooi uitvallen, zijn bovenstaande foto's van het internet geleend ;-)

We parkeren de bus beneden aan het strand waar een ruime gratis parking is en scharrelen even langs het strand en door wat straatjes.

Dan gaan we verder naar de beoogde camperplaats in Finistrat, genaamd "Camper La Cala".
Een vrij nieuwe grote camperplaats, gelegen tussen de plaatsen Villajoyosa en Benidorm. Het is tegen enen als we daar arriveren en blijkbaar nog net op tijd want er zijn nog maar 2 plaatsen vrij.
Het terrein ziet er keurig verzorgd uit en het sanitair blijkt later uitmuntend te zijn!
De camperplaats ligt ingeklemd in een commercieel gebied. Voor het avondeten hebben we het voor het kiezen, de Mc Donalds, Burger King, Tacobell en Domino's liggen op kruipafstand :-)
Ook zijn er genoeg supermarkten rondom te vinden, evenals een groot winkelcentrum en allerlei grote ketens. Echt mooi is het hier niet in dit stedelijk gebied  maar voor het doen van inkopen en een bezoekje aan de bingo ligt het wel super praktisch.

Bor ziet haar kans schoon en Bart blijkt makkelijk over te halen om mee te gaan winkelen.
We struinen door het drie verdiepingen tellende winkelcentrum waar Bor tot haar vreugde een Ale-Hop winkel aantreft, de eerste van deze vakantie. En een vakantie in Spanje is niet compleet als er niet minimaal 1 Ale-Hop bezocht is :-)
Deze kleurrijke Spaanse hebbendingetjeswinkel met de kenmerkende zwart/witte koe bij de ingang, is in vele badplaatsen en grote steden te vinden. De producten zijn veelal origineel en niet duur. Bor weet zich gelukkig te beheersen waardoor de buit zich beperkt tot een speaker en een snoertjessleutelhanger of zoiets.

Daarna volgt nog een rondje Decathlon waar we met twee reflecterende vestjes voor op de fiets, een nieuwe fietshelm en een nieuwe jas voor Bart naar buiten komen :-O

Dan is  het tijd voor een rondje met Bella waarbij Bor ontdekt dat er achter de camperplaats een in onbruik geraakte tunnel verscholen ligt waardoor je nog sneller op het grote commerciële gebied aan de andere kant van de N332 kan komen :-)

Na al deze inspanningen is het tijd voor een hapje eten geworden.
Onze keus valt op een Amerikaans uitziend restaurant, genaamd Foster's Hollywood met filialen door heel Spanje. Binnen is het doodstil.
De keuze is reuze, van burgers en Mexicaans eten tot ribs.
De bestelde rode wijn werd geserveerd in een emmer vol ijs.
De fles gauw uit zijn ijsbad verlost natuurlijk! Gelukkig bleek hij nog niet gekoeld te zijn en ook nog eens een erg smakelijke wijn te zijn die op de bon zeven en een halve euro bleek te kosten.

Morgen maar eens een wandeling richting Benidorm maken...........