Het voorjaar vooruit 2020: week 6 (8 februari t/m 14 februari), Sanlúcar de B. - Castell de Ferro

8 februari 
Sanlúcar de Barrameda - Rota - Sanlúcar de Barrameda

Voor deze wat bewolkte zaterdagmorgen staat een fietstocht via een "Via Verde" naar de kustplaats Rota op het programma, zo'n 20 km verderop. Via Verdes zijn veelal oude, in onbruik geraakte spoorlijnen en nu herbruikt worden als fiets-en wandelroutes. Inmiddels zijn er 120, verdeeld door heel Spanje.  En met een totale lengte van 2500 km, kun je je hart ophalen ;-) 
Bor heeft het fietspad naar Rota ontdekt via onderstaand overzichtskaartje van alle Via Verdes in Spanje. Met behulp van de link onder het kaartje kom je op een interactieve kaart: 

https://www.google.com/maps/d/viewer?mid=1a5MyLFbBaDc_YpcOP9W1mqBekT4VKh9Y&ll=40.13625913200403%2C-4.54979198437502&z=5

De eerste 7 á 8 kilometer van de fietsroute zijn nogal droef. Het fietspad is op zich prima maar de omgeving treurig en rommelig.
Nadien wordt het beter, zoals onderstaande foto's laten zien maar een stuk verderop fiets je weer een eind langs de autoweg.
Het mooiste was nog wel dat de brug die het fietspad van de ene naar de andere kant van de autoweg moest brengen afgesloten was en dat ze vergeten waren om een omleidingsroute aan te geven...... 
We hebben dan ook echt even lopen dwalen voordat we een heel stuk verder op het fietspad weer op konden pakken.

De historie van Rota gaat erg ver terug en Rota heeft (mede vanwege haar gunstige ligging) vele culturen en beschavingen zien komen en gaan, getuige de vele overblijfselen die die in de omgeving ontdekt zijn. Ze werd in 360 waarschijnlijk al door plato beschreven en en door sommige zelfs als het beroemde Atlantis gezien. Aan de kust lange stranden en uitgestrekte duinen en dennenbossen. Rota maakt een rustige, weinig toeristische indruk maar dat schijnt in de zomermaanden wel anders te zijn. Naast Rota schijnt één van de grootste Amerikaanse legerbases te liggen.

Omdat we bijtijds terug wilden fietsen hebben we helaas te weinig van dit mooie plaatsje kunnen zien maar wel een heerlijke clubsandwich gegeten die zo groot was, dat we de rest in een doggy bag (letterlijk want, in een hondenpoepzakje) mee naar de camping nemen voor vanavond.
Ook Chipiona, halverwege de Via Verde tussen Rota en onze camperplaats,  hebben we vanwege tijdsgebrek links moeten laten liggen. Misschien nog ooit voor een andere keer. Hoewel we het donkerbruine vermoeden hebben dat Rota verreweg de leukste plaats in deze "uithoek" van Spanje is.

Rond half vijf weer terug op de camperplaats en nog een laatste keer naar het strand.
Het getijde is hier heel sterk zichtbaar zoals op de onderstaande foto's te zien is:

9 februari,  
Sanlúcar de Barrameda - Álora

Vandaag verruilen we de kust voor het binnenland.
Via een prachtige route rijden we naar ons reisdoel van vandaag, een camperplaats in Álora.
Hieronder de plaats Bornos die we onderweg passeren, prachtig gelegen aan een stuwmeer op ongeveer 25 kilometer ten noord-oosten van Arcos de la Frontera, langs de weg naar Villamartin.

Daarna volgt bekender terrein, we naderen Algodonales en het prachtige "Parque Natural de la Sierra de Grazelema". Volgens Bor misschien wel het mooiste gebied van Andalusië.
En omdat het zo langzamerhand koffietijd geworden is, weet Bor Bart over te halen om richting Zahara de la Sierra te rijden. Hier weten we een aan een stuwmeer  prachtig gelegen terras waar ze vast koffie serveren...........

Bart vindt het overigens flauwekul om 8 km om te rijden terwijl we toch net zo goed langs de doorgaande weg koffie kunnen drinken? Maar goed, hij leerde in de eerste week van de vakantie al van een Engelsman dat een "happy wife" synoniem staat voor een "happy life", dus zwicht hij voor de zoveelste maal

Na de koffiestop heeft de Garmin ineens een andere route bedacht naar Álora.
In plaats van via Olvera en Campillos te rijden, slaat ze vlak na Algodonales ineens een wit weggetje in naar El Gastor.

Om vervolgens via allerlei gekronkel naar Sentenil de las Bodegas te rijden. Misschien dat ze ons onbewust dat dorp wilde laten zien, waar we zelf toch niet gauw langs gereden zouden zijn.
Maar wat een leuk dorpje!

Helaas denken meer mensen er zo over want het blijkt ondoenlijk te zijn om een parkeerplek te vinden zonder nadien kilometers naar het centrum te moeten lopen :-(
Tja, het is natuurlijk zondagmiddag, lunchtijd en mooi weer, de ideale combinatie voor de Spanjaard om er op uit te gaan.............
Later leest Bor op internet dat dit pittoreske dorp en de beroemde grotwoningen een must-see tijdens een reis langs de witte dorpen is.

Op het imaginaire "to-do lijstje" dan maar, voor ooit een volgende keer!

We vervolgen de weg via Cuevas del Becerro naar Ardales (waar we vorig jaar op de camping stonden  om de Caminito del Rey te lopen).
Dan doemt Álora in de verte op...........

Ruim 5 kilometer nadat we Álora voorbij zijn gereden treffen we aan de rechterkant van de A-343 de beoogde camperplaats "Dos Álomos" aan.
Het kleine grindterreintje is in onze ogen veel kleiner dan op de foto's van de camperplaats-app :-(
En een beetje teleurgesteld besluiten we in eerste instantie dan ook om na een nachtje verder te trekken. Want zin om na zo'n reisdag nog iets anders te gaan zoeken hebben we ook niet.

In tweede instantie is het eigenlijk best een charmant plekje. En als we na het verplaatsen van de bus ook nog een goede WIFI ontvangst blijken te hebben, wordt het toch aanlokkelijker om langer dan een nachtje te blijven :-)
Voetbal kijken blijkt er deze zondagavond voor Bart echter niet in te zitten, begrijpen we van de eigenaar. Vanwege de storm Chiara zijn alle wedstrijden afgelast. Wel, dan gaat Bor maar beginnen met het weekverslag van de afgelopen week want dat moet ook gebeuren en kijkt Bart geheel vrijwillig naar Heel Holland Bakt.
 

De camperplaats is overigens een nevenactiviteit van een B&B die hier gevestigd is.
Het sanitair wat bedoelt is voor de camperplaats betreft de badkamer van studio "Madrid", één van de diverse verhuurstudio's/appartementen.
Een wandeling over het terrein leert dat er ook een zwembad met bar is en een restaurant met terras. Helaas geen van allen momenteel in bedrijf omdat het complex te koop heeft gestaan en binnen binnenkort van eigenaar zal wisselen. De huidige Nederlandse eigenaar gaat met pensioen en heeft zijn bedrijf overgedaan aan een Nederlandse dame die de volgende dag met alle camperaars kennis komt maken en laat weten dat de camperplaats zal blijven bestaan.

10 februari

We zijn heel happy met ons nieuwe plekje hier!
En nu we nog een nachtje of twee willen blijven, hebben we behoefte aan wat boodschappen. Hierdoor hebben we het plan opgevat om vandaag naar Álora te fietsen. 
We mogen met Janny en Harm meefietsen. Zij zijn er afgelopen week al  eerder geweest.
Heel fijn, want naar Alora fietsen blijkt nog best een onderneming te zijn.
Het dorp ligt aardig op hoogte en het is fijn om te weten vanaf welke kant je het dorp het beste in-en uitfietsen kan!

Met z'n vieren scharrelen we door de straatjes van Alora, op zoek naar een geschikt plekje voor een bakje koffie. Niet veel later komen we op een aardig plein uit waar we  onder de Spaanse zon genieten van een bakkie of twee :-)

Daarna schieten we een reisbureau binnen om te vragen of ze voor Janny&Harm nog kaartjes voor de Caminito wandeling voor deze week hebben. Dat blijkt gelukkig het geval, waardoor ze even later met twee kaartjes voor morgenochtend het reisbureau uitlopen!
dan naar de Mercadonna, het hoofddoel van deze trip naar Alora.
Brood, koffie, eten voor 2 avonden, wijn, fris, fruit, chips, belanden al gauw in ons winkelwagentje. Niet te veel Bor, verzucht Bart. "Het moet wel in  onze fietstas passen".

In de namiddag genoten van het prachtige weer dat ons ten deel gevallen is.
In tussen arriveren er nog diverse campers waarvan de meeste deze camperplaats speciaal als uitvalsbasis gekozen hebben om de Caminito del Rey te lopen.
 

11 februari
Vandaaghebben we het rijk op de camperplaats min of meer voor ons alleen.
Alle mede kampeerders zijn vanochtend met hun camper naar El Chorro vertrokken waar ze hun camper aan het eind van de wandeling parkeren om met de tranferbus naar het beginpunt gebracht te worden.

Wij doen het kalmpjes aan en genieten in de tussentijd van de zon en de rust die hier heerst.
We wandelen een paar keer met Bella de heuvel achter de camperplaats op en laten haar dan halverwege los. Ze spurt dan weg en is binnen de kortste keren uit het zicht verdwenen!
Gelukkig reageert ze "redelijk" op het hondenfluitje waardoor we er inmiddels wel het vertrouwen in hebben dat ze uiteindelijk ook wel weer terugkomt. Zucht.......... 

En traditie getrouw maakt Bor als het even kan natuurlijk schaduw foto's, dat vindt zij zo leuk!

s Middags trekken we ons terug in de schaduw, zo warm is het inmiddels geworden.
Bel blijft onvermoeid alert haar omgeving  observeren. Want stel je voor dat ze iets zou missen!

In de namiddag druppelen de wandelaars weer binnen.
We nodigen Janny en Harm uit voor een hapje en een drankje bij de camper om hun behouden terugkomst te vieren. Even later besluit Harm spontaan om wat worstjes op een grillplaatje te te leggen, waarna we er korte tijd later smakelijk van genieten.
En dat gezelligheid geen tijd kent, blijkt uit het verdere verloop van de avond waar we bij J&H in de camper gezellig hebben zitten Klaverjassen. Een spel dat Bart al in geen dertig jaar meer gespeeld had en Bor in geen 20 jaar meer! En dan blijkt dat Bart het spel oppakt alsof hij het gisteren nog gespeeld heeft, terwijl Bor een spiekbriefje nodig heeft om de volgorde en punten van de kaarten te onthouden!

12 februari, 

Álora - Castell de Ferro

Deze woensdag vervolgen we onze tocht naar Castell de Ferro waar we morgen/overmorgen met Nicolle afgesproken hebben. Het is haar uiteindelijk gelukt om mensen te vinden die op haar huis, honden en kippen willen passen, zodat ze in de gelegenheid is om een goede week mee te reizen!

We checken in op camping Huerta Romero, in Castell De Ferro.
Toen we vorig jaar bij Nanouk in Polopos verbleven waren we deze camping al een keertje opgewandeld. De botanische tuin sfeer die deze dorpscamping uitademt sprak ons toen best aan. Daarnaast ligt de camping vlak aan het (kiezel)strand en vlakbij een supermarkt en diverse terrasjes.

S middags wandelen wandelen we de boulevard af om op het terras te belanden waar we vorig jaar ook als eerste beland waren:

De tapas die ze hier bij ieder besteld glas drinken gratis serveren zijn wel erg omvangrijk!
Zo omvangrijk dat we vanavond eigenlijk niet meer hoeven te eten.

13 februari, Castell de Ferro

Eind van de ochtend hebben we afgesproken om Nanouk op het terras van Caferini te treffen waar ze heerlijke koffie en tostada's hebben!
Na afloop nog even met alle honden naar het strand. 
Nanouk's Snoopy is "still going strong" en de vrienden van Nanouk hebben twee leuke pups!

S Middags hangen we een beetje rond op de camping en wachten af of het Nicolle gaat lukken om vandaag al te arriveren of dat het morgen wordt.
Na een onverwacht oponthoud doordat ze aangehouden werd door de Guardia Civil (vanwege een volgens hun niet goed zichtbaar nummerbord vanwege de fietsendrager), blijkt het haar uiteindelijk te gaan lukken om in 1 dag van Chella naar Castell te rijden.

14 februari, Castell de Ferro

In de planning staat een rustig dagje.
We laten Nicolle het plaatsje zien en beginnen met koffie bij Caferini en eindigen met een drankje op een van de terrasjes verderop.
Net als vorig jaar zijn er nog aardig wat straatkatten aanwezig die her en der door dierenvrienden gevoerd worden.
In de namiddag even een rustuurtje en s avonds gezellig een hapje eten bij restaurantje Mare Nostrum aan de boulevard.