Het voorjaar vooruit 2020: week 9 (29 februari t/m 6 maart) van Chella naar Bellvei

29 februari, Chella- Alcala de Xivert

Na de afgelopen week nog vijf gezellige dagen bij Nicolle in Chella doorgebracht te hebben, pakken we vandaag onze biezen om weer verder te trekken.
Het loopt tegen het middaguur wanneer we van "de berg" in  Chella naar het dorp afdalen.
Bella heeft nog even flink met Bijou en consorten geravot en ze zijn nog een laatste keer met elkaar op een foto vereeuwigd:

Even een stop bij de Chinese "Winkel van Sinkel" in Chella om een schakelaartje aan te schaffen zodat Bart een lampje in de bus kan fiksen. In de tussentijd belt Nicolle, we hebben onze koffiebus laten staan....... 
Afgesproken de bus volgend jaar te komen ophalen en bij de Chinees maar meteen een nieuwe aangeschaft. Alleen die handige koffie-maatlepeltjes zijn hier helaas niet te vinden :-(
Daarna door naar Alcalá de Xivert, ons reisdoel voor vandaag, zo'n 200 km verderop naar het noorden.  Rond drieën arriveren we op het "Los Olivos Camping Park" te Alcalá de Xivert, een dorp aan de N340, zo'n 12 kilometer van de kust en een paar kilometer van nationaal park Sierra de Irta.
We treffen er een wat typische camping aan. Moeilijk te omschrijven waar dat typische hem precies in zit. Er zijn plekken met 3 verschillende tarieven; 14€, 20€ en 22€ bij een verblijf van 1 nacht. Blijf je 2 nachten of langer, dan kosten de plaatsen 4,- euro per nacht minder.
De goedkoopste plekken blijken echter zo ver van het sanitair te liggen en zo klein te zijn, dat we maar kiezen voor de middelste tariefvariant. Hierbij heb je een riant grindperceel tot je beschikking met een stroompunt, waterkraan en afvoerput.  Bovenaan het uitgestrekte terrein een enorm gebouw waarin o.a het sanitair, een restaurant en een gym gevestigd zijn.

Dat restaurant, hebben we besloten, gaan we vanavond maar meteen eens uitproberen ;-)
 

1 maart , Alcalà de Xivert

Vanmorgen nuttigen we een bescheiden ontbijtje in het campingrestaurant, dat we sinds gisterenavond  omgedoopt hebben in "IKEA restaurant" vanwege de inrichting ;-)

Het aardige van deze camping is dat je het aanpalende dorpje zo kan zien liggen.
Het kost dan ook weinig moeite om er deze zondagmorgen even heen te banjeren.

Het meest in het oog springend is de barokke kerktoren die het dorp rijk is. Voor de rest vinden we het dorp een wat onverzorgde en armoedige indruk maken.
En ook omdat het, ondanks de strakblauwe hemel,  vandaag vanwege windkracht 5/6 aardig fris is, sterft de dorpswandeling al gauw een vroege dood.  

 
De rest van de dag hangen we wat rond de bus. Bella is sinds gisteren wat uit haar doen. Of het oververmoeidheid is van een week non-stop ravotten, of heimwee naar haar hondenvrienden, blijft gissen.

2 maart, Alcalà de Xivert

We twijfelen vanmorgen over doorreizen of toch nog een dagje blijven.
Op zich is het hier redelijk comfortabel met uitstekend sanitair en een eenvoudig restaurant met billijke prijzen op kruipafstand.  Een ander aardigheidje van de camping is de keurige omheinde hondenuitlaatplaats waar Bel vrij rond kan lopen. 
Uiteindelijk laten we het weer beslissen; Het is hier vandaag mooier dan op de plek waar we heen willen, dus blijven we nog een dagje plakken :-)
Doen het op zijn elf-en-dertigst en de grootste activiteit is een bezoekje aan de supermarkt, 1,5 km verderop ;-)

3 maart, Alcalà de Xivert - Valderrobres

Voor vandaag staat een volgende etappe op het programma, een etappe van 135 km naar camping "El Roble" in nabij het dorp Valderrobres. Via de CV-133 kronkelen we het binnenland in om even later op de wat bredere CV-10 te belanden, die later weer verruild wordt voor de N-232.
Halverwege zien we een apart uitziend dorp in de verte opdoemen.  
Het blijkt de 13e eeuwse vestingsstad Morella te zijn, gelegen op een heuvel op een hoogte van zo'n 1000 m. Bij de stad is ook nog het prachtig uitziende 15e eeuwse aquaduct van Santa Lucia te bewonderen.
Omdat het niet goed lukte om deze goed vast te leggen is de laatste foto van internet geplukt.
 

NB: achteraf vragen we ons af waarom we niet even gestopt zijn om Morella te bezoeken.
Het zag er meer dan bezoekwaardig uit, staat op de lijst van de mooiste dorpen van Spanje, is het meest interessante Gotische dorp van Valencia en wandeling langs de 2,5 kilometer lange muren schijnt een aanrader te zijn. Tja, soms maak je onderweg keuzes waar je achteraf een beetje berouw van hebt.
Aan de andere kant moet er ook wat overblijven voor een volgende reis :-)
Op het imaginaire "to-do-lijstje" dus!

Langs de route treffen we overigens ook een reclamebord voor een nabij gelegen Dinosaurusmuseum aan. Het blijkt dat dankzij de geografische ligging en het klimaat in deze streek, dino-resten zeer goed bewaard gebleven zijn!
De prachtige streek waar we doorheen rijden was trouwens ooit de bakermat van de Moren, de Tempeliers, en de ridders van Montesa. 

We rijden verder op de N-232 en verruilen even later de provincie van Valencia voor die van Aragón. Bij Monroyo slaan we de A-1414 op om korte tijd later bij de beoogde camping in Valderrobres te arriveren.
Ook Valderrobres staat overigens op de lijst van de mooiste dorpen van Spanje, getuigt het bord dat we langs de weg aantreffen.

Om tot de lijst van de "Los Pueblos mas Bonitos de Espana",  (de mooiste dorpen van Spanje) toe te treden moet een dorp aan een aantal voorwaarden voldoen.  De lijst telt inmiddels al een kleine honderd dorpen en jaarlijks komen er nog dorpen bij. Op onderstaande website meer informatie over deze dorpen:
https://www.lospueblosmasbonitosdeespana.org/pueblos-con-encanto.html

Het is net 13:00 uur geweest wanneer we op camping El Roble arriveren.
We worden vriendelijk ontvangen door vader en zoon en mogen een plekje uitzoeken. 
Naast een tiental vaste maar verlaten staplaatsen, staat er slechts één Nederlandse caravan en één Duitse camper op het terrein. Plek zat dus.
Het terrein doet kaal en weinig sfeervol aan in de winterperiode maar de voorzieningen blijken piekfijn in orde. Het interieur van het sanitairgebouw heeft een zeer luxe uitstraling, misschien wel een beetje te luxe voor deze plattelandscamping. Later zal blijken dat vader en zoon grote ambities hebben en iedere dag aan het werk zijn om het terrein verder te verfraaien. Op het plateau dat boven de huidige camping ligt is de structuur voor de uitbreiding van de camping al goed zichtbaar.  Er zijn tientallen jonge boompjes gepland die de staplaatsen moeten markeren en ook de elektra is al op alle plaatsen aanwezig.

 
Na ons geïnstalleerd te hebben informeren we bij de zoon die wat Engels spreekt naar een aan te bevelen restaurant in het dorp.
Hij raadt ons "Fonda Angeleta" aan, waarna we de fietsen bestijgen en in 3 km naar het betreffende restaurant in het dorp fietsen.
Hier genieten we vervolgens in een goed gevuld restaurant van een heerlijk dagmenu!

Na de heerlijke maaltijd scharrelen we nog even de oude dorpskern in, waarna we rond vijven met gevulde buikjes op de camping arriveren en nog wat van het namiddag zonnetje genieten.

4 maart, Valderrobres

Voor vandaag staat het fietsen van een stukje van de "Vía Verde del Val del Zafán" op het programma. Een route van 150 km lang die door verschillende provincies loopt en eindigt bij del Delta de l'Ebre.
Bij het toeristenbureau in Valderrobres informeren we hoe we het beste naar de Via Verde toe kunnen fietsen. Er wordt ons aangeraden om de stalen brug over de rivier te nemen, rechtsaf te slaan, op de rotonde de richting van het kasteel van Valderrobres te volgen, waarna we vanzelf bordjes zullen aantreffen die de richting naar de Via Verde zullen wijzen.
Zo gezegd zo gedaan en de aanwijzingen blijken nog precies te kloppen ook ;-)

Via heuveltje op, heuveltje af bereiken we na 10 km (vanaf de camping gerekend) de toegang tot de Via Verde ter hoogte van het vroegere treinstation van Valderobres, tevens hoogst gelegen punt van deze Via Verde.

We fietsen een stuk oostwaarts en verlaten bij het station van Torre del Compte de Via Verde om wat in het gelijknamige dorp te drinken en terug naar de camping te fietsen.
Uiteindelijk hebben we helaas maar 10 km op de Via Verde gefietst maar praktisch gezien was dat het handigst als we niet weer dezelfde weg terug wilden fietsen.
We zijn in ieder geval vast besloten om een ander jaar een ander stuk te fietsen want deze regio, "Matarraña" genaamd,  is echt prachtig!

De Matarraña heeft zijn naam overigens te danken aan de gelijknamige rivier die ontspringt in El Parrizal, in het Natuurreservaat Puertos de Beceite, en uitmondt in de Ebro rivier. De streek heeft prachtige berglandschappen met kloven en rotsformaties maar ook zacht glooiende groene landschappen met olijfbomen, akkers, wijnranken, rivieren en watervallen. Het zou zelfs bekend staan als het Aragonese Toscane. En de diverse kleine ommuurde goud-gele dorpjes in deze regio zijn ook vast het ontdekken waard!

Op de website https://www.masspanje.nl/langs-de-dorpen-van-matarrana, meer info over deze aanbevelenswaardige streek.

Op ons to-do-lijstje komt in ieder geval een hernieuwd bezoek aan deze streek te staan met dan onder andere een bezoek aan: 

• Het dorp Beceite: "Een middeleeuws dorp in een prachtige omgeving. Overblijfselen van de oude muren zijn nog bewaard gebleven. In het dorp staat een bijzonder 15e/16e eeuwse stadhuis  en de mooie 18e eeuwse Ermita de Santa Ana met daarachter verborgen, voor de brug, een winkel (Ca la Mati) met souveniers en typische streekprodukten (worsten,kazen). Onder een enorme natuurlijke rots bevinden zich publieke wasbaden, (een Moors erfgoed) waarbinnen een bassin was waar vrouwen de kleding wasten. Van de 15e tot  de 19e eeuw had Beceite een bloeiende papierindustrie, Een bezoekje waard is het Antigua Fabrica, een oude papierfabriek, nu een kunstgalerie. Ernaast de 15e/16e eeuwse oude toegangsbrug tot de stad met 15 m daaronder de rivier de Matarraña. Vanaf de fabriek loopt een mooie wandeling van 1 km langs watervallen en kunstmatige en natuurlijke zwembaden. Een prachtige 4 uur durende wandeling is die vanaf het dorp naar El Parrizal  naar de oorsprong van de rivier en een 200 m lange kloof van 60m diep en slechts 2 m breed . 
• Font Rabosa, een poel aan de Matarraña-rivier, net voorbij de stenen brug in Beceite
• De  waterval van El Salt in La Portellada met een lengte van 20 meter en omringd door enorme rotsblokken
•  Les Roques del Masmut, een indrukwekkende roodachtige rots van meer dan 100 meter hoog met een grote kolonie gieren
• Parc Natural Els Ports

5 maart, Valderrobres

Dit laatste dagje op de camping in Valderrobres gebruiken we om het dorp nog wat nader onder de loep te nemen.

We fietsen buiten het dorp om naar het  14e eeuwse kasteel en dalen vanaf daar via de smalle straatjes door het dorp af tot we op het pleintje vlak voor de toegangspoort en de stenen brug belandden waar een aantal restaurantjes gevestigd zijn.

Vervolgens doen we nog wat boodschappen voor het avondeten en fietsen we op ons gemakje  weer de luttele 3 km terug naar de camping.

6 maart, Valderrobres - Bellvei

Deze vrijdag breken we spijtig genoeg weer op in Valderrobres.
Het is koud, de wind is opnieuw op komen zetten en het hagelt af en toe.
Kortom, het is "Brrrrr-weer" geworden, wat ook precies de reden is dat we vandaag deze regio al gaan verlaten en alle andere bezienswaardigheden ooit onder wat betere weersomstandigheden willen aan gaan doen.

Eenmaal op weg zien we dat er een hoopvolle blauwe lucht aan de einder prijkt.

En jawel hoor, na een tiental kilometer rijden we ineens onder een blauwe, i.p.v. een grijze hemel!
Het reisdoel voor vandaag is een camperplaats in Bellvei. We hebben hier afgesproken met Janny&Harm die we in week 6 op de camperplaats in Álora ontmoet hebben en met wie we de afgelopen weken via Polarsteps en Whatsapp contact hebben gehouden. De route is wederom erg mooi en na ruim 100 km lassen we even een tussenstop nabij Tarragona in voor een lunchbreak en een bezoekje aan de Decathlon. Daarna is het nog een goede 40 kilometer naar Bellvei.

Bij aankomst blijkt de CP in Bellvei  een goed onderhouden groen terreintje nabij een dorpje te zijn, met een douche, wc, afwasplaats en wat buitenzitjes. De wind waait er tierig en de treinen razen vlak achter de CP voorbij.  Met Janny&Harm (die er gisteren al aangekomen) zijn wandelen we even later naar het dorp om ergens op een terrasje gezellig bij te kletsen.
Na afloop rekenen we voor een flinke karaf wijn en 2 biertjes slechts 5,20 euro af. 
Naar verwachting zullen we het komend jaar voor een gelijksoortige bestelling een veelvoud van dit bedrag kwijt zijn :-o

s Avonds genieten we van een opgebakken kliekje nasi en schuiven we na het avondeten aan de tafel in de camper van Janny&Harm aan om een potje te klaverjassen en verder bij te kletsen.
In dit geval zijn het overigens met name de mannen die niet uitgepraat raken en er menigmaal op geattendeerd moeten worden dat we ook nog een kaartspelletje aan het spelen zijn ;-))