Het voorjaar vooruit 2019: week 2 (23-30 januari)

Woensdag maken we opnieuw een rondrit door de omgeving met elkaar. 
Doen even wat boodschappen in Xativa en trakteren Nicolle als dank voor de gastvrijheid op een chromecast zodat ze niet langer tv op de tablet of telefoon hoeft te kijken .
daarna door naar Montessa en via een prachtige heuvellandschap naar het gehucht Navelon waar we een dagmenu genieten in het enig geopende restaurantje. Geen keuze menu hier. We begrijpen dat we Gazpacho gaan krijgen en vinden het behoorlijk fris voor een koude tomatensoep. het blijkt echter om een geheel andere Gazpacho te gaan, namelijk "Gazpacho Manchego" i.p.v. de veel meer bekende "Gazpacho Andaluz". Onze variant betreft een oud herdersmaal en is prima vullende winterkost!

Hierna vangen we de terugweg aan en rijden via Enguerra terug naar Chella. Onderweg verteld Nicolle dat als er politiecontrole in Chella plaats vindt, ze dan controleren op gordels, alcohol en sigaren. Ze laten je rustig s ochtend om 10 uur blazen omdat veel Spanjaarden graag een hartversterkertje bij de koffie (of in plaats van koffie) drinken. Daarnaast schijnen er in de omgeving van Chella nogal wat mensen wat bij te verdienen met illegaal gedraaide sigaren.

Op donderdag 24 januari nemen we afscheid van Nicolle en verlaten we het mooie landschap van Chella. Als het even kan zullen we op de terugweg vast nog even langs Chella piepen :-)

De volgende bestemming ligt bij Altea, om precies te zijn camperplaats "Villa Marechal" in het buitengebied van het plaatsje Callossa d'en Sarria.
Dit jaar rijden we niet via Alcoy door het binnenland, maar kiezen ervoor om de kustweg (N-332) te nemen. Een volgende keer maar weer gewoon door het binnenland, weliswaar veel meer geslinger maar ook stukken mooier!

Tegen drieën arriveren we op de camperplaats.  Na ons geïnstalleerd te hebben maken we kennis met mede kampeerders Martin en Maddy waar we gezellig mee geborreld hebben.
Omdat er hier geen supermarkt om de hoek zit en we er niet zo veel meer voor voelen om naar Altea te fietsen, spreken we het noodrantsoen aan dat uit van die handige potten bestaat waar je enkel wat kokend water aan hoeft toe te voegen ;-)

Inmiddels hebben we contact gehad met Hugo en Jose die 10 kilometer verderop wonen en afgesproken om daar koffie te gaan drinken en gezellig bij te kletsen.
De volgende ochtend springen we dan ook om 10:00 uur op de fiets om in Alfaz del Pi te geraken.
Via een landschap vol fruitbomen belanden we drie kwartier later bij Hugo en Jose op de koffie in hun prachtige hippe  jaren '50 paleisje. De uren vliegen al pratend voorbij en voor we het weten is de namiddag aangebroken. Kortom een heel gezellig weerzien waarbij we tussendoor steeds met genoegen een behendige eekhoorn gade sloegen. Nog even trainen Hugo, en dan eten ze binnenkort uit je hand!

Even na vieren vangen we de terugtocht aan. Korte stop bij de supermarkt en hupsakee terug naar de camper. De meeste fruitbomen die in deze omgeving staan zijn overigens  Nispero's (ook wel Loquat of Japanse mispel genoemd). Helaas zijn ze nog verre van rijp dus er van snoepen is er nog niet bij.  Veel plantages worden afgedekt met textiel. Niet zo'n fraai gezicht maar het beschermd de oogst en staat in ieder geval beter dan stuk gewapperd plastic.

Na terugkomst op de CP opnieuw gezellig met M&M geborreld en afgesproken om de volgende dag met Martin naar watervallen in de nabije omgeving te fietsen.
Bor maakt een smakelijke roerbak maaltijd waarna we eens even lekker "voor de buis" gaan hangen. Echt fijn die Canal digitaal app voor onderweg!

De 26ste stappen we rond het middag uur op de fiets. Via googlemaps zoeken we de meest geschikte route naar de Les Fonts de l'Algar uit. Ietwat beteuterd concluderen we na een kilometer of vier dat Google ons de mist in stuurde; we belanden voor de poort van een woning en kunnen niet verder. Goed, dan de op 1 na beste route maar rijden. Dit betekent wel weer een stuk terug maargoed, we hoeven geen trein te halen. Na opnieuw een kilometer of 4/5 gereden te hebben, stuiten we op een onooglijk schuin hobbelig weggetje naar boven dat ons geen van drieën aanspreekt. Goed... dan de derde mogelijk route maar proberen. Deze voert ons geheel over de CV 755 en het laatste stuk over de CV 715 naar de watervallen.  Er zaten behoorlijk wat pittige klimmetjes in die zelfs voor een e-bike nauwelijks te overbruggen waren. Maar met een koud biertje als beloning in het vooruitzicht spreek je toch nog maar even je laatste spierkracht aan.
We waren wat teleurgesteld toen we in een, in onze ogen, nogal kermisachtige toeristische omgeving terecht kwamen en dat de toegang tot de watervallen betaald bleek te zijn. Die 4 euro p.p. konden we echt wel missen maar als recht geaarde "knakenpoetser", zoals we iemand onlangs hoorde zeggen, vonden we het gewoon stom om voor natuur te betalen. Het bleef dus bij een foto en daarna dat heerlijk smakende biertje! Een tweede durfde we niet aan want we vreesden voor een net zo vermoeiende terugtocht. Dit bleek echter reuzen mee te vallen! Toen we eenmaal weer op de CV 755 waren aangekomen, hebben we nauwelijks meer hoeven te trappen om bij de camperplaats te geraken.

Laat je overigens niet door dit verhaal ontmoedigen hoor. Op internet vonden we later nog prachtige foto's van de watervallen.

Later op de middag nog even wat voor bij de gemeenschappelijke borrel van later op de middag bij een bio super gehaald en "en passant" een heerlijk pizza'tje gegeten. 
 

Van M&M, twee doorgewinterde camperaars, begrepen we dat er op zondagmorgen een leuke markt in Albir is. We spreken af elkaar daar te treffen en na afloop te gaan lunchen in Altea.
Die zondagmorgen besluiten we een andere route naar Altea uit te proberen. We slaan links de doorgaande weg op en fietsen door totdat we na 3 km aan de linkerkant van de weg een zandkleurig standbeeld van een man zien staan. Enkele tientallen meters verder slaan we vervolgens aan de rechterkant van de weg een verharde weg in. Deze brengt ons vrijwel moeiteloos tot aan de boulevard van Altea. Stukken handiger dan de onverharde weg die we eerder gefietst hebben. 

We vervolgen onze weg langs de boulevard richting Albir en fietsen dan omhoog tot we bij de markt aan belanden. Na alle kraampjes langs te zijn geweest en voor 4 euro een leuk bloemenrokje gescoord te hebben, zegen we neer op het terras van een Surinaams eethuisje voor een cortado, een americano en een lekker stuk cake. Intussen vermaken we ons met "mensen kijken" en wanen we ons zo goed als in Nederland met al die Nederlanders om ons heen. Even later zijn M&M ook van de partij en na nog een rondje koffie fietsen we terug naar de boulevard om bij "Enjoy" aan de de boulevard van Altea, lekker Indisch te lunchen met een Nasi Ramas en Rendang!

Na afloop genieten we een paar terrassen verder op nog van een heerlijke Sangria en Cognacje tot besluit.

Maandag de 28ste nemen we afscheid van M&M en is het plan om voorbij Alicante een leuke plek aan de kust te zoeken. We maken een tussenstop in La Vila Joiosa voor een bakkie op een terrasje.
Wat een rust hier, in vergelijking met de kuststrook hiervoor!

Daarna door naar een CP in La Mata. Maar daar worden we niet echt vrolijk van en vragen ons af of we aan dit stuk kust uberhaubt iets zouden kunnen vinden waar we wel vrolijk van worden.....
We besluiten ons geld op het binnenland in te zetten en richting Murcia te rijden. De plekken die ons het meest aanspreken uit de campercontact app zijn: Bon Bini in Orihuela,  camperpark Huerta de Murcia in Alquerias en Finca la Mimosa in Murcia. We besluiten tot de laatste en dat blijkt een prima keuze. Worden  hartelijk ontvangen door de Engelse eigenaren Graham en Jo en blijken op dat moment de enige camperaars te zijn dus hebben een plekje voor het uitkiezen. Graham laat ons het terrein zien en we zijn hogelijk verbaasd als we achter de witte muren een Coutry Bowl club ontdekken met een enorm groen veld waar het typisch Engelse spel "Lawn Bowls" wordt gespeeld.

Tel daar twee balzalen van badkamers met heerlijke warme douches bij op, stilte, een prachtig nachtelijk uitzicht op de lichtjes van de kust en een bar bij op, en je hebt een heel erg prima nieuw camperplekje ontdekt! Voor de liefhebbers is er overigens ook nog een zwembad
Graham was ook nog zo vriendelijk om Bor mee uit boodschappen te nemen en haar de omgeving te tonen!

Dinsdag de 29ste laden we de fietsen af en gaan we voor een rondrit door de omgeving.
We fietsen naar het meest dichtbij gelegen dorp la Tercia en gaan vanaf daar het platteland op.
We fietsen langs ontelbare citroen en sinaasappel gaarden. Daarnaast wordt hier in de omgeving ook veel groente geteeld en komt er nog steeds tal van teelt bij. Ook schijnen er hier in de buurt wel een 6-tal golfresorts te zijn. De trein in het naburige plaatsje Balsicas brengt je zo naar Murcia of Cartagena. Wij vervolgen echter onze weg over het platteland en zien tientallen konijnen voor ons wegschieten. Af en toe kiezen we een verkeerd weggetje uit en moeten we de terugtocht afblazen maar als we echt verloren dreigen te raken helpt googlemaps ons weer op de doorgaande weg waar we van plan zijn om bij "Vente El Garruchal" een dagmenu te gaan nuttigen. Typisch Spaanse restaurant dat aan de RM-F13 ligt blijkt een uitstekende keus.
Bij binnenkomst krijgen we het volgende keuze menu voorgeschoteld:

Een vriendelijke Spaanse mevrouw helpt ons met de vertaling waarna onze keuze  voor het eerste gerecht valt op "Migas" een typisch gerecht uit de streek en "Huevos al la Flamenca":

Als tweede gang de "Lomo a la plancha" voor Bart en voor Bor een overheerlijk visje, genaamd: Lubina (zeebaars).

Tot besluit een dessert, koffie en een likeurtje van het huis en dan denk je dat je nooit meer hoeft te eten........

Op de terugweg, die gelukkig bijna alleen bergafwaarts ging, nog een leuk huiske gekiekt:

En na een korte siësta nog een borreltje in de bar van de Country Bowl club waar Bor voor het eerst (maar zeker niet voor het laatst!!!) kennis maakte met cider!

S Avonds kijken we nog een paar afleveringen van de serie "Springvloed" op Netflix en duiken dan moe en voldaan ons busbedje in..................