Het voorjaar vooruit 2019: week 9 (13-21 maart)

Gisteren aangekomen op camping Alentejo bij Evoramonte en het bevalt ons hier meer meer dan prima! Mooi aangelegd campingterrein, ruime plaatsen, prima sanitair, broodjesservice, mooi zwembad etc. Wat wil een kampeerder nog meer? Als we dan toch een minpuntje zouden moeten noemen is dat het geluid van de doorgaande weg, maar als dat alles is....
We vermaken ons met het kijken naar de vele konijntjes die door de weide heen huppelen en bedenken bij de koffie wat we deze dag eens zullen gaan ondernemen. 
We besluiten naar Estremoz te gaan fietsen, ongeveer 12 kilometer verderop. Omdat er geen fietspaden zijn en we dus over de doorgaande weg moeten fietsen trekken we voor de zekerheid (en op aanraden van de campingeigenaar) onze veiligheidshesjes aan. De tegenwind en het vooral bergopwaarts fietsen maken het, ook op onze e-bikes, een behoorlijk sportieve onderneming.

Estremoz is een mooie vestingsstad en verdeeld in een boven-en onderstad.

De ommuurde middeleeuwse bovenstad heeft o.a. een kasteel dat thans in gebruik is als pousada en een kapel die aan koningin Isabel gewijd is en bekleed is met prachtige azulejos waar haar leven op is uitgebeeld. Zelf zijn we vandaag niet aan een bezoek aan de bovenstad toegekomen (omdat we vonden dat we al genoeg geklommen hadden, maar hierbij wat " van google geleende foto's":

We dolen heerlijk rond door deze mooie stad die ons wat Frans aandoet en drinken hier en daar een kop koffie met wat lekkers erbij. Daar zijn de Portugezen namelijk best goed in, in zoete lekkernijen voor bij de koffie!  Dit keer proberen we iets dat op Arretjescake lijkt: 

In de stad spotten we vele mooie gevels zoals blijkt uit onderstaande compilatiefoto:

Omdat in de directe omgeving van Estremoz marmergroeven zijn (en het marmer van Estremoz tot het mooiste marmer van de wereld behoort) zijn bijna alle deurposten en dorpels uit marmer opgetrokken. Op de terugweg nog even langs de Lidl en daarna zoeven we, bergafwaarts en wind mee, in mum van tijd terug naar de camping! Daar hebben we onder het genot van een boek van het heerlijke weer genoten en lekker gerelaxt.

Na gisteren Estremoz bezocht te hebben, fietsen we vandaag naar Evoramonte dat maar 5 kilometer van de camping vandaan ligt. Ook Evoramonte bestaat uit een boven-en onderstad en we hebben ons laten vertellen dat we beslist een drankje op het terras van het enige restaurantje moeten doen dat de bovenstad rijk is.

De klim naar de bovenstad blijkt echter zelfs voor onze e-bikes te bar, waardoor we deze maar halverwege parkeren en de rest te voet afleggen.
Eenmaal boven lopen we via onderstaande poort de stad binnen:

En spotten al gauw dit kasteel:
In de straatjes zien we ineens een geschilderd huisje op een keitje staan:
En even later zien we er nog veeeel meer:
Dan komen we bij het beoogde terrasje aan en was er niets te veel gezegd.......
Wat een uitzicht, wat een rust, wat een heerlijke plek!!
Dat moet gevierd worden met een vinho branco en een borrelplateautje met diverse kaas-en hamsoorten als lunch  :-)

Na de lunch nog even dit leuke winkeltje met streekproducten ingedoken:

En daarna de afdaling ingezet:

Om na 20 minuten fietsen weer op de camping aan te komen en daar wederom heerlijk te luieren en van het prachtige weer te genieten. Wat een bofneuzen zijn  wij toch!!

Vandaag, hebben we besloten, doen we gewoon he-le-maal NIX!
De zon schijnt zo hard dat Bor al gauw de schaduw van de luifel opzoekt. Echt niet normaal dit weer voor deze streek in deze tijd van het jaar, pfffffff :-)

Zaterdags vindt de wekelijkse markt in Estremoz plaats, het betreft combinatie van een warenmarkt en vlooienmarkt op het grote plein voor het toeristenbureau. De camping biedt hiervoor (tegen een kleine vergoeding) een "taxiservice" aan, wat inhoudt dat de camping eigenaar gegadigden om 10 uur naar de markt brengt en om 14 uur weer komt ophalen. Wel, dat leek ons een prima idee voor onze laatste dag hier op de camping.

In tegenstelling tot de markt in Evora is bleek dit een ontzettend leuke markt te zijn die echt de moeite waard is.

De goederenmarkt (lees textielmarkt) blijkt zich op een industrieterrein te bevinden dat een paar kilometer verderop ligt. Omdat Bor zo graag een zonnehoed wil, gaan we ernaar opzoek.
Deze textielmarkt was behoorlijk groot van opzet maar bleek echter vooral een onderbroeken-bh-sokken-en beddengoed markt te zijn. Geen hoedje te vinden helaas:-(
Dan nog maar even langs een super om te kijken of ze er die lekkere olijfolie van het restaurantje in Evoramonte verkopen. En ja hoor, we scoren een flesje "Oliveira da Serra" die we even later bij thuiskomst  meteen keuren en goed bevonden wordt.

Na vijf nachtjes en ietwat spijt vertrekken we zondag van de camping Alentejo, vast van plan om er ooit nog eens terug te keren!
We hebben de weerberichten voor de komende tijd bekeken en besloten om op Spanje aan rijden i.p.v.  noordelijk Portugal in te trekken. Ooit, iets later in het seizoen, gaan we bij leven en welzijn  vast nog een keer het noorden van Portugal verder verkennen en onder andere de ecopista "do Dao" fietsen! Er moet ook nog wat te wensen overblijven nietwaar?!

Goed 50 kilometer na het vertrek van de camping maken we een koffiestop in vestigingsstad Elvas.
Zo gauw je Elvas binnenrijdt wordt je aandacht meteen getrokken door het imposante aquaduct!
De bouw hiervan heeft wel bijna 100 jaar geduurd en voorziet nog altijd de centrale fontein van water. Met het licht van de opkomende of ondergaande zon schijnt het zelfs nog imposanter te zijn! 

Elvas ligt, zoals een goede vestingsstad betaamt, op een heuvel, zo'n 8 kilometer van de grensovergang naar Spanje. De stad werd verdedigd door 7 bastions en de 2 forten van Santa Luzia en Nossa Senhora da Graca. De ommuring van fort "da Graca" is stervormig, dit kan je goed zien vanaf het uitzichtpunt bij het kasteel van Elvas. Bij naslag blijkt de ommuring van dit fort tot de best bewaarde stadswallen van Europa te behoren en meet de omtrek van de ommuring wel bijna 10 kilometer!

Maargoed dat even terzijde. Wij parkeren de bus om het stadje te gaan verkennen en een leuk terrasje te zoeken. Als eerste komen we op het Praca da Republica uit waar we de keuze hebben uit diverse terrasjes. Het toeristenbureau dat ook aan het plein ligt is helaas gesloten. Na de koffie slenteren we verder omhoog en begrijpen heel goed dat deze plaats op de werelderfgoed lijst van Unesco staat. De historie druipt er van af met in elk straatje wel een kerk, klooster, monument of historisch huis. "Igreja das Dominicas", helaas niet gevonden, schijnt van buiten sober maar van binnen een schitterend mooi kerkje, geheel bedekt met tegeltjes te zijn.

Vlakbij waar we de bus geparkeerd hebben treffen we onderstaande poort aan en bijbehorende beschrijving, een valse poort, om de vijand in een doodlopend compartiment te lokken.........

Na Elvas rijden we via Badajoz Spanje binnen en bevinden ons dan in de Extremadura regio waar we nog niet eerder geweest zijn. Via de EX 100 rijden we naar Caceres toe waar we ons kampement voor de nacht willen opslaan.
De camping die vlak buiten Cáseres ligt, blijkt op iedere kampeerplaats een eigen sanitairblok te hebben, wat een luxe!  s Avonds eten we een heerlijk menuutje in het camping restaurant. En vallen niet al te veel later moe en voldaan in slaap.

Maandag 18 maart gaan we maar eens de stad verkennen. We laden de fietsen af en willen bij de receptie vragen hoe we het beste kunnen fietsen. Daar geeft het receptiemeisje ons op een nogal bitse manier te kennen dat fietsen niet aanraden wordt en dat we maar met onze eigen bus of het openbaar vervoer moeten gaan. Op de vraag of er van de week nog ergens markt in Caceres is laat ze weten dat die er eerst niet is, vervolgens dat het niet een markt is die wij bedoelen en vervolgens uiteindelijk waar die plusminus is maar is niet van zin om het precieze adres  voor ons te gaan achterhalen. Waarom ze zo'n iemand op een receptie laten werken is ons echt een raadsel....
Vijf kilometer later hebben we dankzij Google op eigen houtje het centrum van Caceres op de fiets gevonden laten we ons als bij het toeristenbureau aan het Plaza Mayor voorzien van interessante informatie over de stand en de nabije omgeving. 
Na een kop koffie en de verkregen  folders bestudeerd te hebben, bezoeken we de oude, middeleeuwse stad die via de trappen op het Plaza mayor te bereiken is. 
Genoeg moois en ouds te zien hier, vandaar dat ook Caceres een plekje op de werelderfgoed lijst van Unesco heeft!
Tijdens ons bezoek aan het toeristenbureau raken we even aan de praat met een ander Nederlands stel die zich ook al niet zo vriendelijk behandeld voelde door het meisje van de receptie op de camping en ook gewoon met de fiets naar de stad getogen waren. De jongen van het toeristenbureau maakte overigens alles goed door met veel enthousiasme zijn stad en regio te vertegenwoordigen :-)

De camping met het prive sanitair bevalt ons trouwens zo goed dat we hier nog maar een paar nachtjes  extra blijven!

Dinsdag de 19e staat een trip naar een tip van de jongen van het toeristenbureau op het programma.
Het betreft het dorpje "Malpartida de Caceres", het 3 kilometer verderop gelegen natuur gebied "Los Barruecos" en het museum Vostell dat in het natuurgebied gelegen is.
Heen fietsen we met onze helmen op via de N-521 naar Malpartida en doen onderweg nog even de grote Carrefour supermarkt aan die onverwacht ons pad kruist.
Hoewel met name Bor het niet heel tof vind op op de autoweg te fietsen, rijden de automobilisten, geen een uitgezonderd, keurig met een grote boog om ons heen.
Vijftien kilometer later bevinden we op een terrasje in Malpartida de Caceres aan de koffie en krijgen er een schaaltje met een soort hartig broodkruimmengsel bij. Als we even later nog wat fris bestellen volgt een bordje paella van het huis. Dat betekent dat we voorlopig niet meer te hoeven lunchen ;-)    
Bij het toeristenbureautje halen we een folder en plattegrond van de omgeving en begrijpen we dat het museum al bijna gaat sluiten en dan om 16 uur weer open zal gaan.
Uit de meegekregen folder maken we overigens op dat het dorp in de zomer vol hangt met paraplu's!

Na een rondje door het dorp waar we tal van ooievaars op hun nesten spotten, fietsen we naar natuurgebied waar we als eerste dit prachtige beeld van palen met ooievaars op hun nesten zien en  watervogels:

Dan komen aan we bij het gebied aan waar het museum ligt, dat gevestigd is in een heel mooi historisch gebouw, te weten een 18e eeuwse wolwasserij. Het museum ligt pal aan een meer. Hieronder een overzichtsfoto die we op internet vonden:

Omdat het nog een poosje duurt voordat het museum weer open gaat, maken we één van de wandelingen die in dit gebied zijn uitgezet. Verderop in het natuurgebied schijnen ook rotstekeningen te vinden te zijn.

Aan de overkant van het meer treffen we onderstaand kunstwerk van Wolf Vostell (1932-1998) aan met op de achtergrond een rots met een aantal ooievaarsnesten:

Als het bijna vier uur is begeven we ons naar het museum waar de entree door schoenen wordt opgesierd. Voor 3 euro mogen we beiden naar binnen!  En binnen treffen in de eerste expositiezaal allerhande vreemde, om niet te zeggen bizarre, installaties van de kunstenaar Vostell aan. Kunst waar onder andere auto's ,piano's, tv's en beenderen aan te pas komen.  maar ook videokunst en schilderijen behoren tot de collectie. Deze kunstenaar van Duitse komaf en internationale faam is een belangrijk figuur in de naoorlogse hedendaagse kunst en was één van de drijvende krachten van kunststroming Fluxus. In 1975 kwam hij met zijn Spaanse vrouw in dit gebied in Extremadura terecht.
Na een paar foto's gemaakt te hebben, bleek fotograferen helaas verboden te zijn.

In de andere expositieruimte worden kunstwerken van andere kunstenaars tentoongesteld, waaronder Marchetti, Willem de Ridder en George Brecht.

Ook is er nog een ruimte gewijd aan de historische geschiedenis van de oude wolwasserij.
 

Buiten, achter het terras van het café restaurant dat het museum rijk is, staat nog een 16 meter hoge toren van Vostell, gemaakt van een straaljager, twee auto's, drie piano's en computerschermen. Ook hier zijn de ooievaars vertegenwoordigd, op de toren prijken diverse nesten. We drinken tot besluit nog een wijntje op het museum terras en gaan dan zo zoetjes aan weer naar de camping fietsen.

Omdat Bor bij voorkeur niet over de autoweg wilde terug fietsen, zocht ze m.b.v. Google Maps een "binnendoorweg" op. 
Dit bleek een schot in de roos te zijn..................... ;-)
Het aanvankelijke prima verharde zandpad waarop we nog wel een deze of gene tegenkwamen, ging langzamerhand over in een weilandachtig gebied. Zo fietste we ineens midden tussen de koeien door, om een volgende keer over een plas te moeten klunen. Al met al bleef het pad toch nog wel redelijk begaanbaar tot we na een kilometer of 8 tegen een hek aanfietsten. Gelukkig was Bart niet voor één gat te vangen en zag dat het hek eenvoudig open te maken was. In de kilometers die volgden passeerden we nog een 6 tal hekwerken die allen, inmiddels geroutineerd, door Bart geopend en gesloten werden. "Ongelooflijk" zeiden we tegen elkaar, "dat Google maps ons via deze weggetjes terug naar de camping weet te brengen!"
Enkel op het laatst, nadat we de snelweg via een viaduct en de spoorbaan via een tunnel achter ons gelaten hadden, wilde de navigatie van Google linksaf het weiland oversteken maar kozen wij de andere kant omdat er links geen weg te bekennen was. Vlak voor zevenen rijden we het camping terrein weer op.
Jonge, jonge wat een terugtocht, geweldig gewoon, weer een dag om in een lijstje te doen!