Het voorjaar vooruit 2019: week 7 (27 februari-6 maart)

27 februari

Omdat we gisteren al zo vroeg in ons mandje lagen, staan we vandaag eerder op dan de zon.
En ja, dat is inderdaad niet zo'n prestatie in deze tijd van het jaar maar voor een vakantieganger is voor 7 uur s ochtends gedoucht en aangekleed zijn best vroeg!
Met het sanitair op deze gratis camperplaats is overigens niets mis. Wat een top dorp om dit alles kosteloos aan te bieden aan het campervolk!
Op het moment dat we rond achten buiten met een kop koffie de eerste zonnestralen aan het verwelkomen zijn strompelt onze Engelse buurman met pijn vertrokken gezicht naar buiten. Als we hem aanspreken verteld hij de afgelopen nacht met een ambulance opgehaald te zijn. Een paar dagen eerder was hij gevallen en vannacht had hij het niet meer van de pijn. Dacht dat zijn ribben gebroken waren en heeft in het ziekenhuis foto's laten maken.  We vragen of we iets voor hem kunnen betekenen. Aanvankelijk wimpelt hij hulp af maar geeft dan te kennen dat hij een recept voor pijnstillers heeft gekregen waarmee hij naar een apotheek moet. Geen sprake van dat we deze man het hoger gelegen dorp in laten klimmen, waardoor Bor even later de eerste de beste Farmacie gaat opzoeken. Gewapend met een doosje stevige pijnstillers en verse broodjes arriveert Bor een half uurtje later weer op de camperplaats. We hebben wel te doen met deze alleen reizende Engelsman. Je bent dan toch best kwetsbaar zo alleen. Omdat we zelf gaan vertrekken vragen we een ander Engels koppel om een beetje op deze meneer te letten en nemen even later afscheid van La Puebla de Cazalla.
Reisdoel voor vandaag is een camperplaats in Isla Cristina,  op goed 200 km afstand. 
Tegen het middag uur lassen we een koffiestop aan het strand van La Antilla in en besluiten we, op weg naar Isla Cristina, ook even bij de campings die er onderweg te vinden zijn te gaan kijken. 
Zo komt het dat we even later inchecken op camping Luz in La Antilla, i.p.v. op de beoogde camperplaats verderop. Voor nog geen 12 euro p.d. hebben we op deze rustige camping een prima plekje gevonden!

In de namiddag nog even wat boodschappen gedaan en s avonds een pizza uit ons oventje verorberd.

28 februari

De zon schijnt al vroeg op ons plekje, heerlijk is dat!
Verder zijn er gisterenavond nog aardig wat Spanjaarden op de vaste staplaatsen gearriveerd.
Meestal zijn het de weekenden dat de Spanjaarden naar hun staplaatsen komen, maar vandaag is het "Dia de Andalucia", een feestdag waarop men viert dat Andalusie op 28 februari 1980 een autonome regio werd. Wij hebben afgesproken vandaag naar Isla Cristina te fietsen en voor de rest zullen we nog wel zien we wat de dag ons gaat brengen. Via de A-5054 fietsen we naar het dorp.
Onderweg, op de parkeerplaatsen onder de pijnbomen bij de duinen, nog steeds veel mooie plekken om "vrij te staan". In de duinen daar ook een aantal "Chiringuito's" , strandtenten zoals we in Nederland zouden zeggen, maar de meeste zijn in dit seizoen nog gesloten. Even later fietsen we Isla Cristina binnen,  een flink uit de kluitengewassen Spaans vissersdorp op 10 km met de grens van Portugal. Er valt weinig toerisme te bespeuren en het leven doet er nog echt Spaans aan. 
Het ligt prachtig gesitueerd tussen brede stranden (12 km!), een haven en een moerasgebied in. Het dorp anzich is niet gepolijst en niet zo attractief op het eerste gezicht. In het centrum echter genoeg leuke straatjes, pleintjes en terrasjes te spotten. In het dorp is het vanwege deze feestdag al gezellig druk en de vele terrasjes zijn goed bevolkt. Na een drankje fietsen we verder en besluiten even bij de eerder beoogde camperplaats te gaan kijken. Hoewel de plek er prima uit ziet en mooi uitzicht heeft op de zoutlanden van Isla Cristina, zijn we blij dat we op de groene ruimere camping zijn gaan staan, i.p.v op de grindplaats die de meeste CP's er op na houden.
Fijne bijkomstigheid is dat er vlak voor de CP een Via Verde is die gaat van Ayamonte-Isla Cristina-Lepe-Cartaya-Gibraleón. We besluiten er een stukje van uit te proberen en fietsen zo een mooi stukje met de moeraslanden aan de rechterhand en aan de linkerhand een fruitteelt waar onze reukvermogen getrakteerd wordt op een weldadige aardbeiengeur.
Sommige delen van het pad waren vanwege het mulle zand even lastig, maar te doen. Op internet lezen we later dat grote delen van dit Via Verde traject slecht onderhouden wordt en niet echt aan te raden is. Intussen schieten de konijntjes voor ons weg en zien we vele soorten vogels, waaronder de mooi gekleurde bijeneters. Via het dorpje Redondela belandde we weer op de doorgaande weg waar onze camping aan ligt.  En omdat het vandaag feest is, de geboorte dag van Karen én van Andalusië, trakteren we onszelf op een lekker maaltje op één van de vele terrassen in La Antilla. Het is dat we nog heel graag naar Portugal willen, maar anders zouden we best nog een aantal dagen op deze camping en  in deze omgeving willen doorbrengen!
Morgenochtend trouwens niet vergeten om nog wat flessen Tinto de Verano bij de supermarkt in te slaan!

1 maart

Portugal, here we come!
We wisten aanvankelijk niet of het er in zou zitten om deze reis nog in Portugal te geraken maar naar mate de reis vorderde leek het steeds meer binnen handbereik, qua tijd en qua weersomstandigheden.  En zo geschiedde het dan, dat we vanochtend de Costa de la Luz verruilde voor het binnenland van de Algarve bij Silves. 
We hoefde er geen seconde over na te denken waar we zouden willen gaan staan, want dat is natuurlijk Camping o Paraioso! We konden alleen maar hopen dat de camping niet veel veranderd was en dat het er rustig zou zijn.
Hoewel iets minder rustig dan gehoopt (blijkbaar weten inmiddels meer mensen de weg naar dit heerlijk rustieke campinkje te vinden) vinden we een mooi plekje op het onderste terras en voelen ons vrijwel meteen weer thuis :-)
De ligging met uitzicht op de Arade rivier en het dorp Silves is prachtig. Het enige dat je er hoort zijn de vele vogelsoorten die er te spotten zijn en de bellen van de aan de overkant van de rivier grazende schapen.  De scepter blijkt inmiddels over te zijn gegaan naar Nelson, de zoon van de eigenaresse Maria, die in Canada is opgegroeid en perfect Engels spreekt. 
s Avonds maakt Bor een maaltje van de boodschappen die we onderweg gedaan hebben waarna we s avonds genieten van alweer een volgende Netflix serie, "Hinterland" dit keer. Oooohhh, eigenlijk wel erg zoveel series als we deze vakantie kijken!

2 maart

Met de deur van de bus naar de rivier toe geparkeerd hebben we s ochtend meteen al zon te pakken, super! Over wat we deze eerste ochtend in Silves zouden gaan doen hoeven we niet lang na te denken! Lunchen bij Piri Piri restaurant Churrasqueira Valdemar, daar was geen discussie over mogelijk ;-)
Omdat we van de vorige keer nog wisten dat we er vroeg bij moesten zijn om een tafeltje te veroveren, waren we om tien uur s ochtend al in het dorp te vinden. Aldaar een gezellige drukte heerste vanwege de zaterdagmarkt  (warenmarkt) in de overdekte markthal en de straatjes er om heen. Op ons gemakje wandelen we door het leuke dorpje, drinken een koffie op één van de vele terrasjes en bemannen even over half twaalf een tafeltje van het Piri Piri restaurantje waar men nog druk bezig is met de voorbereidingen voor de lunch. Tegen twaalven start het inzetten van de gerechtjes, met wat ingelegde groenten, een gemengde salade, brood, kaas en een karaf wijn. Daarna volgen kip en frietjes met als afsluiting een toetje van sinaasappels met amandelen en een kop koffie als besluit. Nog steeds 10 euro p.p. voor dit alles, voortreffelijk!
Geheel voldaan wandelen we nog even de geheel vernieuwde en verplaatste Lidl binnen, doen nog een kopje koffie op een ander terrasje om ietwat te ontnuchteren van de hoeveelheid wijn die we op dit vroege uur al binnen geslobberd hebben en fietsen dan geheel voldaan terug naar de camping. 

3 maart
De zondag doen we niet veel soeps. Het weer is fantastisch en de zon brand er op los. Zodoende kan je ons deze dag luierend met een boek op een matje op de grond vinden en is er niets meer maar ook niets minder over deze dag te vertellen.

4 maart
Voor de komende dagen staat er wisselvallig weer op het programma.  Niet erg want we hebben tot nu toe zulk mooi weer genoten en nog geen noemenswaardig buitje gehad.
De maandag begint flink bewolkt en diverse buitjes doen de camping aan. Even na de middag laat de zon zich weer zien en heeft ook meteen weer een enorme kracht. Wat later op de middag fietsen we weer op Silves aan. We hebben vloeistof voor ons wc'tje nodig en in het dorp hebben we een winkel gezien die dat verkocht. Daarbij zijn we door het brood heen en hebben we ook wel zin in en terrasje :-)
Even na zeven fietsen we terug naar de camping. In Portugal is het dan eigenlijk een uurtje vroeger maar het bevalt ons beter om het ritme van de Nederlandse tijd aan te houden. 

5 maart
Vandaag oogt het wolkenpak een stuk dikker dan dat van gisteren. De temperatuur blijft echter aangenaam en met de luifel uit zitten we desondanks alsnog buiten. Als het door de regenbuitjes een beetje klam wordt, trekken we ons gewoon een poosje in het busje terug en kan Bor zich mooi toeleggen op het schrijven van het weekverslag terwijl Bart in een dikke pil duikt.
We hopen dat de lucht later in de middag nog een beetje open trekt zodat we nog even naar het dorp kunnen voordat we morgen weer verder trekken.