Home is where you park it, week 6 (17-25 april 2017)

Maandag de 17e besluiten we nogmaals naar Girona te fietsen om de wandeling over de stadsmuur te maken die ons is aangeraden.
Daarnaast hopen we meer stad en minder mensen te zien want afgelopen vrijdag was het vanwege de processie ontzettend druk in de stad.
We befietsen weer het fietspad over het oude spoortraject waarlangs het één en ander staat dat herinnert aan de trein die hier ooit reed:

De fietspaden en fietsroutes in Spanje zijn de laatste jaren enorm uitgebreid.
Een uitgebreid systeem van deze paden in Catalonië is samengebracht in het project ‘Vies Verdes‘ (‘Groene wegen’). Het gaat om een aantal routes die apart of in hun geheel kunnen worden gereden en die lopen van de Pyreneeën tot de Costa Brava. De bewegwijzerde paden zijn grotendeels aangelegd over oude spoortrajecten, waardoor de hellingen meestal niet steiler zijn dan 3%. De moeilijkheidsgraad is dan ook laag tot gemiddeld. Een bijkomend voordeel is dat de het merendeel van de paden ook toegankelijk is voor mindervaliden. De vroegere stationnetjes zijn verbouwd tot bars en restaurants, en soms kun je er ook overnachten. Op de website van de Vies Verdes is volop informatie te vinden.

Voor we het weten zijn we alweer in Girona beland en parkeren we de fietsen weer bij het toeristenbureau.
De stadsmuren van Girona, ook wel Muralles genoemd, zijn gebouwd in verschillende periodes. Na een grootscheeps opknapbeurt in de laatste decennia zijn de muren weer in hun oude glorie te bewonderen. Je kunt er een wandeling maken over de oude stadmuren, waarbij je een fantastisch uitzicht hebt over de verschillende delen van de stad.
Op de plattegrond van Girona zie je precies op welke plekken je de stadmuur op- en af kan waardoor je de wandeling zo kort of zo lang kan maken als je zelf wilt.
 

Opvallendste detail aan Gerona zijn de gekleurde huizen langs de rivier de Onyar.  De brug genaamd "Pont de les Peixatereis Velles"  werd door Gustave Eiffel vervaardigd.

We vonden Girona echt een verrassing waar we eerder ten onrechte té vaak aan voorbij gereden zijn!
Het heeft een prachtig historisch centrum en is knus en compact. Kortom, voor herhaling vatbaar, even als de bijbehorende fijne, kleine, plattelands camping!

Na vijf nachten op de camping bij Girona is het tijd om verder te reizen.
We nemen uitvoerig afscheid van L&T die vandaag ook zullen vertrekken en natuurlijk ook van K die ons aanspreekpunt op de camping was.
 
Vanmiddag zullen we onze overbuurtjes gaan bezoeken die inmiddels op hun vakantiebestemming gearriveerd zijn.
Maar voor het zover is heeft de reisleider nog iets anders op de planning staan, namelijk een bezoek aan Besalú, één van de best bewaarde middeleeuwse dorpjes in Spanje.Voorbij de imposante brug over de Fluvià rivier liggen de gezellige wirwar van verkeersvrije straatjes vol winkeltjes met streekprodukten en andere handgemaakte mooie zaken.

Doordat er ooit een belangrijke joodse gemeenschap in Besalú woonde, is er daar nog één van de  weinige joodse badhuizen in Europa te zien. Dit ondergronds badhuis moeten we helaas bewaren voor een volgend bezoek. Evenals een bezoekje aan het miniatuur museum.
Jaarlijks is er in één van de eerste weekenden in september een middeleeuws festival. Ridders, straatmuzikanten, troubadours en jongleurs tonen er hun kunsten terwijl prestigieuze leden van het hof door het dorp schrijden… 
Na het bezoek aan Besalú koersen we aan op Empuriabrava waar onze overbuurtjes zich bevinden.
Na een gezellig weerzien en een kop koffie besluiten we in te checken en ook een nachtje op  Rubina Resort te overnachten. s Avonds gaan we met z'n vieren in het dorp uit eten en doen de mannen zich tegoed aan een schnitzel van formaatje surfplank!

Na de volgende ochtend afscheid genomen te hebben van R&G, besluiten we nog even naar Sant Martí d'Empúries( gemeente L'Escala) te rijden.
Er waait een verdraaid fris windje sinds gisteren middag dus geen blote benen vandaag. Jaren geleden hebben overigens heel knus in Sant Marti gegeten en op het nabijgelegen parkeerplaatsje overnacht, vandaar dat we het plaatsje nog eens met een bezoek willen vereren.

Het ommuurde Sant Martí d'Empúries herbergt een schilderachtige plaatsje.
Het dorp telt slechts een zestal rustige straatjes, terwijl op het Plaça Mayor, waar zich een vijftal restaurants bevindt, een gezellige drukte heerst.
Vanaf Sant Martí heb je een prachtig uitzicht over de zee en op de kustlijn rond L'Escala. De gehele Golf de Roses vanaf Cap de Norfeu tot Montgó is vanuit Sant Martí te overzien.

We vleien ons neer op een terrasje uit de wind en kiezen een dagmenu uit.
Het blijkt een verrukkelijk klaar gemaakte zalm  "en papillotte" te zijn!
Na een kopje koffie ter besluit, steken we de koppen bij elkaar; blijven we vannacht nog in Spanje of steken we de Pyreneeën over in de hoop dat er in Frankrijk minder wind is?
We besluiten het laatste, waarna we in de namiddag op de Pyreneeën afrijden.
 


Bij de Carrefour in Figueras en in  La Jonguera aan de grens nog wat laatste Spaanse boodschappen gedaan waarna we Frankrijk binnen rijden.
In Sommieres, ergens tussen Mont Pellier en Nimes, besluiten dat het genoeg geweest is voor vandaag en draaien een camperplaats op. Het betreft een gemengde parking aan de rivier van het plaatsje.
We zijn beide te moe om nog even het dorpje in te lopen en ook de volgende ochtend voelen we daar, vanwege de koude wind, weinig voor.
Vast een gemiste kans want het oogt als een leuk middeleeuws stadje, inclusief kasteel en oude stadspoort. Ook zou er iedere zaterdagmorgen een prachtige markt in de smalle straatjes van het dorp en langs de oevers van de rivier zijn.
Dus wie weet, misschien doen we Sommieres nog eens een andere keer wel recht aan.

Voor negenen zijn we al weer op weg naar het noorden. Via Ales en Bagnols sur Ceze, geraken we op de drukke route nationaal. Na een poosje zijn we die zat en besluiten om een stukje betaald te gaan rijden.
Omdat we het zonde vinden om het grootste gedeelte van de dag op de weg door te brengen (maar ook morgen niet al te lang willen rijden)  kiezen we een camping in Fleurie uit, in de buurt van Macon.

Halverwege de middag rijden we Camping "de la Grappe Fleurie" op.
Betreft een kleinschalige camping op loopafstand van het  dorpje Fleurie.
Door de hagen veel privacy. Verder prima sanitair (ruime douche inclusief wastafeltje) en perfecte wifi. Daarnaast wekelijkse wijnproeverijen op de camping.
Omdat we hier maar een nachtje zullen staan, laten we het meubilair maar in de bus liggen en installeren ons daarvoor in de plaats op de pas aangeschafte "ukkie & bukkie", zoals Bart ze gedoopt heeft....

s Avonds nuttigen we een pizza in het dorp en komen melig genoeg terug om onderstaande foto's in het toilet gebouw van de camping te maken ;-)

     
Bor plukte in '97 druiven in Fleurie maar kan zich van de omgeving niet meer zoveel herinneren, behalve dat druiven plukken heeeel zwaar is.

Vrijdag de 21e koersen we via een landelijke route op Autun aan.
Onderweg (bij La Boulaye, ongeveer 30 km onder Autun)  passeren we Temple des milles Bouddhas/Dashang Kagyu Ling, of te wel, de tempel van de 1000 Boeddhas.
Deze tempel, in 1974 opgericht,  wordt gezien als het centrum van het Boeddhisme in Frankrijk en kan worden bezocht. “Dashang Kayyu Ling” betekent "de gelukkige tuin waar de geest gekoppeld wordt aan de Dashang Kagyu leerschool",
Het is wel een apart gezicht zo'n boeddhistische tempel in het  Bourgondische heuvellandschap!
    

Via één van de drie overgebleven stadspoorten, Porte d''Arroux, rijden we naar de Camping Municipal De La Porte D'Arroux .

Op het moment van aankomst zijn er geen beheerders aanwezig maar een briefje op de deur verteld ons dat we een plaats kunnen uitkiezen en ons dan later kunnen aanmelden. We kiezen voor een plaats met uitzicht op de rivier en een ruïne (wat later de tempel van Janus zou blijken te zijn).

 
s Avonds fietsen we naar het dorp, parkeren de fietsen op een plein en lopen door de straatjes omhoog tot aan de kathedraal. Tegenover de kathedraal vinden we een leuk restaurantje waar we van de specialiteiten van de streek genoten hebben.

De volgende dag krijgen we bezoek! G&L die bij een chateau in de nabije omgeving verblijven, komen een bakkie bij ons doen, waarna we met zijn vieren op een rustiek plekje zijn gaan lunchen in het plaatsje La Petite Verriere.
De viergangen lunch al daar was zo verdraaid vullend dat we tot aan de volgende ochtend geen trek meer hebben gehad :-)

Zondag was het te fris om buiten te zitten (bij het ontwaken was het slecht 1 graden in de bus). Daarom besloten we maar een fietstochtje langs de hoogtepunten van Autun te maken:

Eenmaal terug op de camping was de temperatuur gelukkig weer zoveel gestegen dat we nog even met blote benen van de zon konden genieten.
Maandag de 24e voor de laatste keer de aller-overheerlijkste rozijnen broodjes ooit gegeten opgepeuzeld (omdat het de laatste keer was hadden we bij de camping wel 2 broodjes p.p. besteld!) en verder huiswaarts getrokken.
Langzamerhand werd het steeds bewolkter onderweg maar tegen de tijd dat we bij de eindbestemming, Pont-à-Mousson in het hart van Lotharingen, aankwamen glimlachte de zon weer.
De camperplaats langs de oever van de Moezel biedt naast de standaard voorzieningen ook electra, wifi, toiletten en een douche aan voor 9,50 p.n.
Prima deal lijkt ons. Alles ziet er keurig uit en ook het uitzicht op de haven is leuk.
Ook voor Blues is er voldoende groen aanwezig.

 
De laatste vakantie avond knus afgesloten in restaurantje waar ze maar 1 gerecht bleken te hebben... haha gelukkig wel een lekker gerecht!

En dan leggen de we 25ste april, via Luxemburg, de laatste 500 kilometer naar huis af. Een oersaaie weg en het weer dat die dag echt omgeslagen is maken het er niet beter op :-(

Maar wat een fantastische 6 weken hebben we achter ons liggen!
Door minder vaak te verkassen en langer dan gewoonlijk op één plek te blijven hebben we veel leuke sociale contacten opgedaan, veel gefietst en gewandeld en meer ontdekt. Ook de kleinschalige binnenlandse camping zijn ontzettend goed bevallen dus........ wanneer gaan we weer??